Τα πρώτα προγράμματα επιτήρησης της χρήσης αντιμικροβιακών ουσιών (antimicrobial stewardship) έκαναν την εμφάνισή τους στα νοσοκομεία πάνω από 30 χρόνια πριν, με στόχο την αντιμετώπιση της ακατάλληλης συνταγογραφίας και της αυξανόμενης αντοχής στα αντιβιοτικά. Έκτοτε έχει συγκεντρωθεί σημαντικός αριθμός ερευνών που τεκμηριώνουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια αυτής της προσέγγισης, ενώ το Cochrane δημοσίευσε μια νέα και ανανεωμένη ανασκόπηση των δεδομένων γύρω από τις διάφορες μεθόδους βελτίωσης της συνταγογράφησης των αντιβιοτικών.
Ο σκοπός των προγραμμάτων επιτήρησης είναι να προάγουν τη συνετή χρήση των αντιβιοτικών έτσι ώστε να επιτυγχάνονται καλύτερες εκβάσεις για τους ασθενείς και ταυτόχρονα να ελαχιστοποιούνται οι ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων της τοξικότητας και της ακούσιας επιλογής παθογόνων, αλλά και της εμφάνισης και εξάπλωσης της μικροβιακής αντοχής.
Οι βασικότερες παρεμβάσεις στα πλαίσια της επιτήρησης των αντιμικροβιακών ουσιών (για παράδειγμα: εμπειρική θεραπεία με βάση τις τοπικές ή εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες, αποκλιμάκωση της θεραπείας, μεταπήδηση από ενδοφλέβια σε από του στόματος θεραπεία, παρακολούθηση των θεραπευτικών επιπέδων τω φαρμάκων, περιορισμός στη χρήση συγκεκριμένων αντιβιοτικών με λίστα) επιδεικνύουν οφέλη σε ότι αφορά τις κλινικές εκβάσεις, τις ανεπιθύμητες ενέργειες, το κόστος της θεραπείας, και τα ποσοστά μικροβιακής αντοχής.